بررسی تأثیر نااطمینانی تورم و نااطمینانی رشد اقتصادی بر رشد اقتصادی در ایران (مشاهداتی بر پایه مدلهای garch )

چکیده این مطالعه سه فرضیه را با داده‏های ایران مورد آزمون قرار داده است. این سه فرضیه عبارتند از: 1- فرضیه‏های فریدمن (1977) و داتسی و سارت(2000) مبنی بر چگونگی تأثیر نااطمینانی تورم بر رشد اقتصادی. 2- فرضیه فریدمن (1968)، فیشر بلک (1987) وکینز (1936) مبنی بر نحوه تأثیر نااطمینانی رشد اقتصادی بر رشد اقتصادی. 3- فرضیه دیوراکس (1989) مبنی بر تأثیر مثبت نااطمینانی اقتصادی بر تورم. برای آزمون فرضیه‏های فوق، انواع مدلهای garch با استفاده از روش شبه حداکثر راستنمایی (qml) تخمین زده شده است. در این مدلها نااطمینانی با واریانس شرطی جملات اخلال اندازه‏گیری شده است. نتایج حاکی از این است که: 1- نااطمینانی تورم بررشد اقتصادی تأثیر معنی‏داری ندارد وهیچکدام از دو فرضیه فریدمن(1977) یا dotsay and sarte (2000) تأیید نمی‏گردد. 2- نااطمینانی رشد اقتصادی بر رشد اقتصادی تأثیر معنی‏داری ندارد. بنابراین فرضیه فریدمن(1968) تأیید می‏گردد ودو فرضیه مقابل یعنی فرضیه‏های کینز و بلک مبنی بر تأثیر منفی یا مثبت نااطمینانی رشد اقتصادی بر رشد اقتصادی تأیید نمی‏گردد. 3- نااطمینانی رشد اقتصادی بر تورم تأثیر مثبت دارد و فرضیه دیوراکس(1989) تأیید می‏گردد. ضمناً ترجیح داده شده است که از پیشنهاد سیاست اجتناب نموده و این امر را به مطالعات بیشتر موکول نماید.